κλεισμένα σπίτια

Κλεισμένα σπίτια στέκονται βουβά

με πόρτες, παραθύρια σφαλισμένα

στο φως της μέρας προβάλουνε δειλά,

μα πιό δειλά το βράδυ, νυχτωμένα.

Του ήλιου ακτίνα και του φεγγαριού

απ' της σκεπής το χάλασμα κυλάει

και πάνου στου σβυσμένου λυχναριού

τον λυχνοστάτη εκεί παραμιλάει.

και η βροχή στη νύχτια χειμωνιά

κρυφά μιλάει στα σπίτια τα κλεισμένα,

κρυφά απ' το χρόνο τον σκληρό και τον φονιά

που θάφτει τη ζωή στα περασμένα.

Κλεισμένα σπίτια, ασίγαστος λυγμός

βραχνάς μεσ' στην ψυχή μας και καημός.

α.φ.